De Lelie tussen de Distelstruiken:

DE LELIE TUSSEN DE DISTELSTRUIKEN

Hooglied 2:1-2 (Het Boek)
Ik ben een narcis uit Saron,
een prachtige lelie in het dal.

Als Ik naar mijn allerliefste kijk
temidden van andere meisjes,
zie ik een blanke lelie tussen distelstruiken.

In het dal van Saron bloeit een lelie, een bloem van grote schoonheid, verspreidende een lieflijke geur.
Bloeiend op een ongewone plek, ze is namelijk de enige bloem in een veld met distelstruiken.

Langzaam loop ik naderbij, tot mijn verbazing zie ik tranen van verdriet en pijn in de ogen van de lelie.
Lelie, vraag ik; waarom ben jij in al je schoonheid zo vol pijn en verdriet?

Jij, jij ook al; roept de lelie gekwetst, de volgende leugenaar.
Heb je geen ogen, zie je niet dat hier alleen distelstruiken groeien?
Denk je echt dat ik dan anders ben?
Nee ik ben gewoon een distelstruik net als de rest hier.

Nee echt niet zeg ik, je bent echt anders, jij, jij bent een prachtige lelie.
En ik weet zeker dat de Koning jou Zijn allerliefste vind.

Nee spreekt de lelie wederom; de Koning houdt van schoonheid en lieflijke geuren, ik ben niets meer dan een prikkende, waardeloze distelstruik, net als de rest hier.
Ga weg, ik vertrouw je niet, wat wil je eigelijk van me?

Verdrietig loop ik verder, me afvragend of er iemand zou kunnen zijn die de spiegel had die de lelie haar innerlijke en uiterlijke schoonheid zou kunnen laten zien.
Ik ging naar Wijsheid, Hij die alle vragen en antwoorden kent.

Wijsheid, sprak ik gehaast, met tranen in mijn ogen; waarom weet de lelie niet dat ze anders is dan de distelstruiken, en hoe kan ze dat leren zien?
Rustig, rustig maar, sprak Wijsheid met een lach in Zijn stem, één vraag tegelijk alsjeblieft.

Weet je, sprak Wijsheid; de lelie is opgegroeid tussen de distelstruiken, in de ogen van de Koning is ze altijd een lelie geweest, maar omdat ze altijd alleen maar distelstruiken op haar veld heeft gehad is ze gewend te denken dat zij ook zo is.
Is er dan geen spiegel om haar de schoonheid van haarzelf te laten zien, vroeg ik aan Wijsheid.
Nee in dit dal zijn geen spiegels zoals jij die kent, maar dat wil niet zeggen dat er geen manier is, zei Wijsheid raadselachtig.

Alstublieft, sprak ik, vertel me het, zodat ik de lelie kan helpen.
Helpen kan jij haar niet, sprak Wijsheid, jij kan alleen een boodschapper zijn die haar verteld wat Ik jou vertel.

Ken je de Arend die alle dingen ziet, vol overweldigende kracht, vroeg Wijsheid me vervolgens.

Ja die ken ik, Hij heeft me vaak geholpen om vanaf de hoogte het perspectief van de Koning te zien, gaf ik als antwoord.
Maar Hij is wel groot en Zijn ogen zijn zo doordringend, dat ondanks dat ik weet dat Hij deel van de volmaakte Liefde is, ik Hem toch vrees.

Ja dat klopt, sprak Wijsheid, de lelie vreest Hem alleen nog vele malen meer dan jij, omdat ze denkt een distelstruik te zijn, die door de Arend afgekeurd zal worden.
Ze is bang voor de windkracht, de Ruach, van Zijn vleugels, ze is bang om omgeblazen te worden, als Hij te dichtbij komt.
Toch heeft de Arend het antwoord, sprak Wijsheid.
Vertel aan de lelie, dat volmaakte liefde alle vrees uitdrijft.
Vertel haar dat als zij de stap zet om de Arend als deel van de volmaakte Liefde te willen vertrouwen als zij durft te zeggen;
Neem mijn geest op uw vleugels O' Arend.
Dat haar geest dan zal zweven gedragen op de vleugels van de Arend, de Geest van de Koning,
en zo zal ze, vanuit het perspectief van de Koning, vanuit de hoogte, zien dat ze een lelie is te midden van de distels.
De Arend zal haar dan naar Mij brengen, sprak Wijsheid vervolgens, ook Ik ben de Geest van de Koning.
Ik zal haar dan verder onderwijzen, zodat ze ééns en voor altijd zal zien dat het Koning Jezus Christus is, die tegen haar zegt;
Als Ik naar mijn allerliefste kijk
temidden van andere meisjes,
zie ik een blanke lelie tussen distelstruiken.
En zij zal niet langer antwoorden;
Nee!, ik ben niets meer dan een prikkende, waardeloze distelstruik, net als de rest hier.

In plaats daarvan zal ze het volgende antwoord er vol vreugde uitjubelen;
Ik ben een narcis uit Saron,
een prachtige lelie in het dal!!!

Toen ging ik op weg, terug naar de lelie, en vertelde haar alles wat Wijsheid me had laten zien en horen..............