donderdag 4 maart 2010
´Mijn lieve kind, jij bent van Mij!´
Ik zou het allerliefst stil huilen,
wanneer ik hoor van al je leed,
en ondanks mijn gemeende woorden,
beslist geen enkel antwoord weet.
Ik zou je handen willen grijpen,
en zeggen dat God jou wel kent,
dat jij op vleugels wordt gedragen,
en steeds in Zijn gedachten bent.
Maar woorden zijn niet zó toereikend,
dat al je zorg ineens verdwijnt.
Er is een hogere macht voor nodig,
waardoor de zon je weer beschijnt.
Ik zal mijn handen samendrukken,
en smeken of God wegen geeft,
dat jij, in al je pijn en smarten,
mag zien dat Hij waarachtig leeft!
Ik leg jouw zorg wel aan Zijn voeten,
en als jij weent, dan ween ik mee.
In mijn gebed zal ik je dragen,
over de ruwe levenszee.
Wanneer je denkt dat je alleen bent,
is de Vader met Zijn hulp nabij,
en zal Hij troostvol tot jou spreken:
´Mijn lieve kind, jij bent van Mij!´
Gedragen door Gods liefde
Als je je weet gedragen door Gods liefde
Waarom aarzel je dan?
Als je je weet gesteund door de kracht van de mensen om je heen
Wat weerhoud je dan?
Op te komen voor hen wiens rechten met voeten worden getreden
Gastvrijheid te bieden aan hen die geen dak boven hun hoofd hebben
Warmte te geven aan hen die de liefde van een medemens ontberen
Perspectief te bieden aan hen die de toekomst niet onder ogen kunnen zien.
Gods liefde en de kracht van mensen spannen samen
Om deze droom waar te laten zijn.
Ga, wandel, handel, laat één velen worden
En het visioen zal werkelijkheid worden.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten